سوکوکو ۲ پارت ۷

(کمی هنتای )^-^



دازای : هوم....
چویا : تنها اینجا چیکار میکنی مگه نباید پیش همکارات باشی ؟
دازای : نه امروز حوصله کار نداشتم
چویا : تنبل...
دازای : چه عجب میبینم دعوا نداری
چویا : تچ توی حرومزاده رو اعصابمی حوصله دعوا ندارم وگرنه با خاک یکسانت میکردم
دازای : اوه باشه باشه خطرناک حرف نزن
چویا : تچ لعنت بهش
دازای : راجب ضرر مافیا شنیدم چه خبره ؟
چویا : دچار کمبود بودجه شدیم مامور های ویژمون رو از دست دادیم و منم فعلا نمیتونم کار کنم
دازای : نمیتونی ؟ از مدیر اجرایی مافیای بندر همچین انتظاری نمیره
چویا : این موضوع به تو هیچ ربطی نداره

فلش بک

پسر بچه نقابدار همینطور میدوید تا اینکه به جلسه ای که دوتا رئیس سازمان گذاشته بودن رسید از پشت پنجره حرفاشون رو میشنید و یاداشت میکرد تا برای رئیسش ببره تا اینکه وقتی سرشو برگردوند موری رو جلوش دید
موری : اوه انگار مهمون جدید داریم
فوکوزاگاوا : این پسر همونیه که افراد رو میدزده
موری : متوجه ام خب حالا وقتشه از مهمونمون پذیرایی کنیم
پسر شمشیرش رو از غلاف کشید و عقب رفت
پسر : ج...جلو نیا !
موری دست پسر رو گرفت و با یه حرکت اونو به زمین خوابوند و چاقوی جراحیش رو زیر گلوی پسر گذاشت نقاب رو از صورت پسر برداشت پسر چشمای زرد و موهای قرمز داشت نفس نفس میزد و ترسیده بود
موری : حالا باید همه چیزو بگی

فلش بک

دازای یک دفعه چویا رو گرفت و داخل کوچه کشید و اونو به دیوار چسبوند

ویو چویا :
یک دفعه کشیده شدم توی کوچه و وقتی دازای محاصرم کرد تعجب کردم و کمی مضترب شدم ولی هیچ کاری نکردم محکم منو به دیوار فشار داده بود کلاهم از سرم افتاد صورتش حالا فقط چند اینچ با من فاصله داشت
چویا : چ...چی میخوای ؟

ویو دازای :

یک دفعه لبامو رو لباش گذاشتم و بوسیدمش ناله خفه ای کرد چنگش روی لباسم محکم شد عقب کشیدم و توی چشمای اقیانوسیش خیره شدم گونه هاش کمی سرخ شده بود و عرق کرده بود فشارم روی بدنش کمی شل شد تا بهش فضا بدم
چویا : ت...تو...توی...عوضی....
دازای : هیس ساکت باش
دازای دوباره نزدیک میشه زبونش دهان چویا رو جست و جو میکنه و بین زبون چویا گره میخوره چویا دوباره ناله خفه ای میکنه

ادامه دارد ....